Biliyorsunuz, ben anaokuluna gidiyorum. Sınıfımızda 12 kişiyiz. Arkadaşlarımdan birisinin adı da Aden Lina.
Bugün Aden Lina’yla tatlı bir sohbetimiz oldu. Sohbetimize kulak misafiri olan öğretmenim bizi dinlediği gibi bir de babaanneme neler konuştuğumuzu anlatmış. Efendim madem aşikâr oldu, o zaman herkese anlatalım. Sohbetimizin ana hatları şu şekildeydi:
- Aden Lina: Benim kalbimin kemikleri ağrıyor.
- İnci Duru: Kalbin kemiği olmaz ki (?)
- Aden Lina: Oluur. Kalbimiz kaburga kemiklerimizin arasında değil mi?
- İnci Duru: Aa o zaman inşallah Allah’a bir şey olmamıştır 🙁
- Aden Lina: Neden ki?
- İnci Duru: Allah kalbimizde ya, ondan.
Eve geldikten sonra bu defa da babaannem sohbetimizi dedeme anlatmış. O da sanki haberdar değilmiş gibi Aden Lina’nın söylediği şeyin aynısını bana söyledi. Ancak bu defa konuşma hiç de tahmin edildiği gibi ilerlemedi.
- Dedem: Benim kalbimin kemikleri ağrıyor.
- İnci Duru: Kalbin kemiği olmaz ki (?)
- Dedem: Oluur. Kalbimiz kaburga kemiklerimizin arasında değil mi?
- İnci Duru: Senin ağrıyan yerin kalbin değildir!
Bir Cevap Yazın